Bonum integritas corporis: misera debilitas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Duo Reges: constructio interrete. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.

In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur,
cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.

Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.
Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?
Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Bork: Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
Tum ille: Ain tandem?: Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Nulla erit controversia.: Sint ista Graecorum;
Bork: Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Non igitur bene.

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Prioris generis est docilitas, memoria; Nihil illinc huc pervenit. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;

Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.

Minime vero, inquit ille, consentit. Quid ergo? Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus;
Immo videri fortasse.
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.